Page 114 - VETREALITY_IO1_E-COMPENDIUM_pol

• Osoby z trudnościami w komunikacji (symulacja rozmów kwalifikacyjnych, np. w ramach kształcenia i szkolenia zawodowego), a w szczególności osoby z zaburzeniami słuchu.
• W sytuacjach takich jak ta, o której wspomniałem wcześniej. W takich projektach trzeba pracować aktywnie, a komunikacja, autonomia i umiejętność podejmowania decyzji są bardzo ważne.
Dlatego VR może być użyta do umieszczenia tych uczniów w rzeczywistych sytuacjach, w których mogą poprawić te umiejętności.
• Z jednej strony, musimy być przeszkoleni w zakresie uczniów o specjalnych potrzebach. Musimy być również empatyczni i posiadać umiejętność przeprowadzenia analizy, aby wiedzieć, jakie
potrzeby można zaspokoić za pomocą VR. Wreszcie, potrzebujemy podstawowej wiedzy o tym, jak korzystać z VR, a także o ryzyku i korzyściach wynikających z jej stosowania.
• Może to być korzystne nie tylko dla ich procesu uczenia się, ale także dla ich poczucia własnej wartości i dobrego samopoczucia... i oczywiście dla ich integracji;
• Umiejętności społeczne: Dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, psychiczną itp.

Co mówią decydenci i eksperci

Austria:
• Jest to bardzo trudne do oceny, jeśli nie zna się charakteru i stopnia niepełnosprawności. Jeśli wskaźniki te pozostaną całkowicie niezdefiniowane, jedyne możliwe zastosowanie VR będzie
prawdopodobnie bardzo ogólne, tzn. studenci będą mogli założyć okulary VR i poruszać się po nieco ograniczonych pod względem treści i nauki przestrzeniach (mniej lub bardziej dla zabawy
i rozrywki). Jeśli jednak ktoś chce konkretnie pracować z aplikacjami VR, czy to w celu lepszego radzenia sobie z własną niepełnosprawnością, czy też w celu dalszej edukacji osobistej lub
zawodowej, musi korzystać z bardzo konkretnych aplikacji (lub najpierw je opracować), w przypadku których bardzo ważne jest, jakie podstawowe kwalifikacje i umiejętności musi posiadać
użytkownik, aby móc z nich sensownie korzystać.
• Jeden z uczestników wiedział o dwóch aplikacjach, które zostały stworzone specjalnie dla uczniów ze SPE, jedna pomaga lepiej i bezpieczniej nauczyć się nawigacji na wózku
https://www.lifetool.at/forschen-und-entwickeln/fe-projekte/detailansicht-projekte/wheelsim-vr) a druga służy do VR dla osób autystycznych (https://www.autismeurope.org/eu-project-
ivrap-virtual-reality-to-support-learning-2019-2021); skontaktował się z obydwoma projektami w ramach przygotowań do grup fokusowych; informacje zwrotne były dość spójne,
a mianowicie, że wysiłek jest bardzo duży, a produkty muszą być dokładnie dostosowane do potrzeb i możliwości użytkowników; wszystko inne prowadzi jedynie do frustracji, a nie do
znaczących sukcesów w nauce.
• W każdym przypadku konieczne są znaczne inwestycje, nie tylko w zakup urządzeń technicznych i wyposażenia, ale także w szkolenie nauczycieli; ponadto potrzebni będą dodatkowi
specjaliści, np. psychologowie, technicy itp.
• Niektórzy uczestnicy mają wątpliwości, czy cały ten wysiłek się opłacił i czy opracowane aplikacje są rzeczywiście tak dobre pod względem merytorycznym, tak dojrzałe technicznie i tak
specyficzne dla grupy docelowej, że można je wykorzystać w dziedzinie WBL. Możliwe, że będziemy musieli poczekać jeszcze kilka lat.
• Większość była jednak zdania, że bardzo przydatne może być zbadanie wszystkich aplikacji (nawet tych, które powierzchownie oferują tylko rozrywkę), aby sprawdzić, jaki potencjał uczenia
się i rozwoju mogą one mieć dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Może się to zacząć od konfrontacji z nieznanymi/nowymi sytuacjami (które można ćwiczyć i doświadczać
bez końca bez większego wysiłku organizacyjnego czy dodatkowych kosztów), od wzmocnienia poczucia własnej wartości poprzez wykonywanie - prawie realistycznych - zadań, od treningu
umiejętności przekrojowych (samoorganizacji, rozumienia złożonych sytuacji, orientacji, komunikacji itp..
• Niektórzy uczestnicy podnieśli kwestię, że być może należy wyjaśnić z prawnego i ubezpieczeniowego punktu widzenia, czy VR może być używana z tą grupą docelową bez dalszych wyjaśnień
(zwłaszcza jeśli chodzi o młodszych uczniów) i kto ostatecznie o tym decyduje (dyrekcja szkoły, władze szkolne, psychologowie, lekarze itp.) Czy każda aplikacja z osobna musi być analizowana
i zatwierdzana? Wydaje się, że nadal istnieje potrzeba działania i koordynacji pomiędzy wszystkimi zainteresowanymi stronami.

Francja:
• Konieczność dostosowania podejścia pedagogicznego i treści do uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, np.:
- Dostosowywanie tekstów do poziomu zrozumienia uczniów
- Dostosować formę użytych treści: kontrasty, rodzaj czcionki, rozmiar... (por. ogólne ramy odniesienia dla poprawy dostępności:https://www.numerique.gouv.fr/publications/rgaa-
accessibilite/)

94 2020-1-IT01-KA202-008380